AUSCHWITZ
Felipe Juaristi , 1997
Atertu du euria.
Haizea jabaldu da.
Lurra arnasa hartzen hasi.
Ikara dira akaziak,
Besoak zeruari kolpeka.
Txirritak kantatzen
Sagar-hostoak babes.
Hilerrira jotzen duen
Leihoa irekitzen dut.
Erre-usaina dator handik,
Hezur eta ile kiskaliek
Busti egin dute giroa.
Auschwitz datorkit oroimenera,
Euriaren ondorengo
Edozein egunetan.
ERANTZUNAK
Felipe Juaristi , 1997
Zer duzu bizitzari amore emateko,
Zuk, bihotz samur, mila zati egin horrek?
Airezko bonba, haize-zirimola zara,
Putz eta putz dagizu eta mastoihalik puzten ez,
Jo eta jo baina eihera-hegalik mugitzen ez.
Zer duzu bizitzari lotzeko?
—Maitatu izanaren ibaia
Gehiago zeharkatzerik ez.
Bihotz harrian taxutuak,
Urak arian-arian zulatuak,
Zergatik haizeari egiten diozu aurre?
Zergatik sartzen zara sakonetan,
Izenik gabeko leizeetan?
—Oroitzapen baten itzala,
izan eta izan ez zena, izango ez dena;
hurbil dagokit eta ezkutatzen naiz,
nire baitan ihesi.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina